آذر

اتفاقات آذر:

یه روز عادی دم در مهدکودک

اواسط آذر یه بار دانیال رو بردیم سرزمین عجایب. ظهرش نخوابیده بود ولی حرف بیرون رفتن که شد دوباره جون گرفت. اونجا از دیدن اسباب بازی های مختلف ذوق زده بود ولی خیلی خسته و بیحال شد. اون شب اصلا شام نخورد و تب و لرز کرد و تا صبح بیدار بودیم. تب ویروسی گرفته بود که بعد از سه روز بیخوابی من و غذا نخوردن اون بالاخره خوب شد.

یه بار رفتیم تو یه پاساژی من یه چکمه خریدم وقتی داشتیم می اومدیم از پاساژ بیرون دانیال چنان داد و بیدار و قیامتی کرد که نگو . می گفت چرا برای مامانی کفش خریدی برای من نخریدی. خلاصه رفتیم و یه بوت پسرونه خوشگل هم واسه دانیال خریدیم.

یه هم روز دانیال ماتم زده از مهد اومد بیرون گفتم چی شده گفت که خاله صورتشو نقاشی نکرده وقتی پرسیدم گفتم خاله پروانه وقت نکرده و اگر دوست دارید منتظر بمونید تا براتون صورت دانیال رو نقاشی کنه . زد و بابا محسن هم گفت که کمی دیرتر میاد دنبال ما. من و دانیال هم منتظر نشستیم و خاله پروانه دانیلل رو نقاشی کرد. مرد عنکبوتی. راستش اصلا خوشم نیومد از کارش. خیلی عجه ای کار کرد. خودش هم اعتراف می کردکه بی حوصله کار کرده ولی جلوی دانیال همش گفتیم چه خوشگل شده و از این حرفها. دانیال چند دقیقه اول ذوق داشت ولی بعدش اینگار که رنگخا روی صورتش سنگینی کنه گریه می کرد که اینها رو برام پاک کنید. وقتی رسیدیم خونه بدو بدو رفت تو دستشویی و من براش صورتش رو شستم.

یه روز عادی تو پاییز که منو دانیال از پارک دک خونه رد می شدیم. دانیال تمام وسایل ورزشی رو یه تستی کرد

آخر این هفته هم دانیال مریض شد و آبریزش بینی داشت و ... خلاصه بیماری و هزار دردسر. عمه شهین و هم اومده بود خونه عزیز و بقیه عمه ها هم اونجا بودن. تمام شنبه دانیال بیحال بود و من هم خونه مونده بودم. امروز هم خونه مونده اما من اومدم اداره و عمه شیوا پیش دانیال مونده. به نظرم همه این مریضی ها بخاطر آلودگی هواست. هفته پیش هم مهدکودکها تعظیل بود اما من دانیال رو آورده بودم مهد. بالاخره بچه هستن و بدنشون ضعیفه. امیدوارم زودتر خوب بشه

این عکس رو دیشب از دانیال گرفتم. ٧ دی. دانیال از ساعت ٦ تا ٨ شب خوابید.