حالا دانیال مگه خوب میشه

دیروز رفتم مهد دنبال دانیال دیدم خاله رویا میگه مامانش دانیال اصلا حالش خوب نیست غر می زنه، بیرون روی داره چیزی نمی خوره کسله و ... روحیه ام خراب شد. رفتیم داروخانه داروهاش رو گرفتیم بردیم خونه.دانیال نیمه خواب بود. باباش بیدارش کرد و بهش دارو داد اما دانیال حالش بهم خورد و روی پای من بالا آورد. بچه تب داشت پاشویش کردم و بعد از کلی گریه خوابوندمش. بابا محسن هم که مخ من رو خورد از بس گفت فردا و پس فردا نمی زارم دانیال رو ببری مهد بمون خونه دانیال رو نگه دار. منم که هفته پیش سه روز مرخصی داشتم اصلا تصورش هم نمی کردم دوباره بتونم مرخصی بگیرم برای همین از خاله مهدیه خواستم شب بیاد خونه ما تا دانیال رو نگه داره و من بتونم برم اداره که دستش درد نکنه شب با یک قابلمه آبگوشت امد خونه ما.

حالا اومدم اداره اما چشمتون روز بد نبینه که امروز صبح وقتی خاله مهدیه رفته بوده تو دستشویی، دانیال رفته و در رو از رو خاله اش بسته و دیگه نتونسته باز کنه. خاله مهدیه هم که خیلی ترسیده بوده و تو دستشویی گیر افتاده بوده، انقدر به در و دیوار زده که مادربزرگ دانیال (مادر شوهرم) از طبقه پایین صدا رو شنیده و اومده بالا و از پنجره رفته تو و خاله مهدیه رو نجات داده.وقتی مهدیه برام تلفنی تعریف کرد هم کلی خندیدم هم کلی ترسیدم . اصلاً تصورش رو هم نمی تونستم بکنم که اگه مادرشوهرم به داد خواهرم نمیرسید چی می شد؟

الان هم خاله مهدیه زنگ زده میگه دانیال تب داره گریه می کنه. منم دارم میرم خونه. خدایا این چه مریضی بود که بچه ام گرفت. پس چرا خوب نمیشه. طفلک بچه معصوم داغون شده.

من رفتم خونه به داد خاله مهدیه برسم.تا ماجرای بعدی فعلاً بای